الگوریتمی برای شناسایی جزایر قابل تشکیل در استراتژی جزیره سازی کنترل شده ی سیستم قدرت با قید پایداری ولتاژ

در این مطالعه با در نظر گرفتن نوسانات زاویه ی روتور ژنراتورها و شناسایی گروه های همنوای ژنراتوری الگوریتمی جدید برای جزیره ای کردن شبکه به صورت کنترل شده پیشنهاد شده است. مبنای اصلی الگوریتم پیشنهادی فاصله ی الکتریکی بین شین های شبکه می باشد به طوری که فاصله ی الکتریکی بین منابع و مصرف کننده ها در هر یک از جزایر که عامل اصلی افت ولتاژ می باشد، با در نظر گرفتن شروط تعادل توان و ظرفیت خطوط در حداقل مقدار ممکن خود قرار می گیرد. در این مطالعه برای یافتن یک استراتژی مناسب الگوریتمی مبتنی بر کوتاه ترین فاصلهپ ی الکتریکی بین شین های شبکه و با در نظر گرفتن گروههای همنوای ژنراتوری ارائه شده است. این روش پیشنهادی از نظر زمانی قابل قبول بوده و در مدت زمان بسیار کوتاهی می تواند استراتژی جداسازی مناسب را برای شبکه تعیین نماید. مراحل این الگوریتم در زیر آمده است. مرحله 1: در این مرحله ابتدا گروه های همنوای ژنراتوری شناسایی می شوند. سپس با استفاده از الگوریتم دیکسترا کوتاه ترین فاصله و مسیر بین هر دو شین شبکه به دست می آیند. در ادامه با یک روش ساده سازی نوین و با استفاده از کوتاه ترین فواصل الکتریکی، ابعاد شبکه به منظور سرعت بخشیدن به فرایند یافتن جزایر کاهش داده می شود. سپس مسأله ی جزیره سازی در قالب یک مسأله ی بهینه سازی خطی تعریف شده و بهترین استراتژی ممکن و مناسب تعیین می شود. مرحله 2: در این مرحله، با توجه به ظرفیت بارزدایی پیش بینی شده برای بار شین ها و همچنین ظرفیت تولید ذخیره (افزایش یا کاهش تولید) ژنراتورهای موجود در هر جزیره، شرایط بهره برداری پایدار و مطمئن از لحاظ محدودیت های استاتیکی زیر شبکه ها (شارش توان در خطوط انتقال، تعادل بین تولید و مصرف هر یک از جزایر و ولتاژ شین های شبکه) فراهم می شود. محاسبات این مرحله به کمک معادلات بهینه سازی غیرخطی در قالب یک پخش بار بهینه می باشند. قیدهایی که برای یافتن استراتژی جداسازی مناسب در این مطالعه به کار گرفته شده است، قید تعادل توان (pbc) ، قید مربوط به گروههای همنوای ژنراتوری (ssc) و قید مربوط به توان عبوری خطوط (rlc) میباشند و در قسمت بهینه سازی غیر خطی در مرحله ی دوم ولتاژ تمامی شین ها در محدوده ی مجاز قرار می گیرد.